مسجد گوهرشاد مشهد، از جمله جاذبه های تاریخی، باشکوه و دیدنی استان خراسان رضوی است که قدمت آن به دوران تیموریان و اوایل قرن نهم هجری قمری بر می گردد.
مسجد جامع گناباد، از جاذبه های تاریخی و دیدنی در شهر گناباد استان خراسان رضوی است که قدمت آن به سده هفتم هجری قمری و دوره خوارزمشاهیان مربوط می شود.
مسجد کبود گنبد، از جاذبه های مذهبی و تاریخی استان خراسان رضوی است که در طول تاریخ، مورد احترام و توجه اقوام مختلف شهرستان کلات نادر بوده است.
مسجد شاه یا همان مسجد هفتاد و دو تن مشهد مربوط به سدهٔ ۹ ه. ق است. این اثر در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۱۱ با شمارهٔ ثبت ۱۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع نیشابور یکی از مساجد قدیمی و مهم خراسان در شهر نیشابور است که در خیابان امام خمینی (نیشابور) قرار دارد. مسجد جامع نیشابور یکی از بناهای با ارزش دوره تیموری است که به سال ۸۹۹ هجری/۱۴۹۳ میلادی...
مسجد جامع تربت جام در جانب غربی مزار واقع است که با یک مقصوره چلیپا شکل و شبستان های ستون دار طرفین صحن،فضایی مذهبی را شکل می دهد. رواق شرقی این بنا با مسجد عتیق پیوند خورده و ظاهراً تنها بخش قدیمی مس...
در کنار جاده مشهد ـ تهران به فاصله 12 کیلومتری شهر، آرامگاه خواجه اباصلت هروی به چشم میخورد که در کنار آرامگاه خواجه مراد، مورد بازدید زائران حرم امام رضا (ع) قرار می گیرد.
آرامگاه خواجه مراد، از جاذبه های تاریخی استان خراسان رضوی است که در کنار مقبره خواجه اباصلت واقع شده و مورد توجه بسیاری از زائران حرم مطهر قرار می گیرد.
مقبره خواجه ربیع مربوط به دوره صفوی است و به توصیه شیخ بهایی توسط شاه عباس صفوی در نیمه اول قرن هجری ساخته شده است.
مقبره شیخ بهایی، یکی از جاذبه های تاریخی و مذهبی شهر مشهد به شمار می رود که در حرم امام رضا (ع) قرار دارد و زائران حرم مطهر می توانند از آن بازدید کنند.
مقبره پیر پالاندوز مربوط به دوره صفوی و همچنین دوره معاصر است. این مقبره متعلق به محمد عارف عباسی، از عرفای بزرگ قرن دهم هجری است و از جاذبه های مذهبی مشهد به شمار می رود که مورد زیارت زائران و مجاور...
بنای آرامگاه فیلسوف بزرگ حاج ملاهادی سبزواری درمیانه بوستانی سر سبز و با صفا كه به قولی ملك شخصی آن مرحوم بوده قرار دارد و مورد زیارت زائران و مجاوران امام رضا (ع) قرار می گیرد.
گنبد خشتی مشهد یکی از جاذبه های تاریخی مشهد به شمار می رود که مربوط به دوره صفویه است ودر تاریخ ۱۶ دی ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۶۱۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.