گنبد سبز مشهد

محل فعلی گنبد سبز باغی بوده که در میان آن باغ، این مقبره قرار داشته است و بر اساس بررسی به عمل آمده ، اراضی آن متعلق به خود شیخ مؤمن بوده و بعداً در زمان حیاتشان توسط ایشان وقف شده است.

رمیدن شیخ مؤمن در مقبره گنبد سبز به حدود 450 سال پیش باز می گردد. با توسعه شهر مشهد این بقعه در میان میدانی قرار گرفت. نمای این بنا در سال 1353 شمسی کاشی کاری شد و مرمت‌هایی در درون آن نیز انجام گرفت.درباره ی وجه تسمیه این بنا در منابع نوشته شده است که به مناسبت رنگ فیروزه ای گنبد و در مقایسه با گنبد طلای ثامن الحجج (ع) و گنبد خشتی امامزاده محمد، به این نام شهرت یافته است ونامی همیشگی برای این مکان گردید.

این بنا داراى گنبدى فیروزه‌اى رنگ متمایل به سبز، چهار ایوان و هشت ضلع می‌باشد. علاوه بر ایوان و طاق نماها، کاشی‌کاری زیبای آن به بقعه جلوه خاص بخشیده است. فضای داخلی بقعه دارای کتیبه‌ای است با مضمون صلوات کبیره و حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که در پایان آن، نام راقم این سطور با عبارت "نمقفه حسین بن محمد المشهدی" و تاریخ 1058 ق دیده می‌شود . بقعه گنبد سبز پیش از این با نمای ساده در بدنه و گنبد، در میان قبرستانی از دوره صفویه به نام (میر هوا) قرار گرفته بود و بعدها با دیوارکشی محصور شد و پیرامون آن محوطه سازی صورت گرفت.

گنبد سبز مشهد در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۳۷۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایرانبه ثبت رسیده است.