کوه رنج کهکیلویه و بویر احمد

برج نوک تیز و کاملاً مشهود قله در جاده شیراز به اردکان بر روی امتداد خط الرأس جنوبی رشته کوه دنا قرار دارد. آبادی کمر در شمال این خط الرأس و امتداد جنوبی آن به طور منقطع به کوه های کم ارتفاع تری منتهی می شود.

وضعیت قله در زمستان : حجم برف زیاد اردیبهشت ماه در اطراف پناهگاه و باد شدید بر روی خط الرأس از جمله مشکلات صعود زمستانی قله رُنج محسوب می گردند.

طریق جاده شیراز به اردکان، نرسیده به اردکان جاده ای منشعب می شود که پس از مدت زمان کوتاهی به سه چاه رسیده و با مقدار کمی راهپیمایی به پناهگاه رُنج می رسیم (1). در مقابل این پناهگاه قله مخروطی رنج دیده می شود. زیر قله پوشیده از شیب های تند و صخره ها و دیوارهاست که هر چه به سمت گردنه شمالی آن امتداد می یابند از مقدارشان کاسته می شود. شبی را در این پناهگاه زیبا به سر می بریم و صبح با ادامه مسیر به سمت شمال در میان کاسه غربی قله، خود را به زیر گردنه شمالی قله می رسانیم (2). سپس به تدریج از طریق مسیری پاکوب در سینه کش کوه به سوی گردنه ارتفاع گرفته برروی گردنه 3400 متری شمالی رُنج قرار می گیریم (3). در سمت شمال قلل رشته کوه دنا و در غرب قلل کم ارتفاع ممسنی و در شرق قلل 3100 متری کوه کُر دیده می شوند. مسیر صعود با از امتداد خط الرأس به سمت جنوب ادامه یافته، با عبور از امتداد چند شاخه سنگلاخی به قله نوک تیز رُنج می رسیم. دیدار برج های حجال دنا در میان لکه برف های تابستانی منظره ای دل انگیز و فراموش نشدنی به شمار می رود. دره رودخانه کر بسیار عمیق دیده می شود. و قلل کوه های ساران بسیار خوش منظره به نظر می رسند. از مسیر صعود شده مجدداً به گردنه شمالی و سپس به پناهگاه باز می گردیم. بهترین زمان صعود به قله رُنج خردادماه است.