کتیبه بکان جونقان

متن کتیبه حدود 12 سال قبل از کتیبه های مشروطیت در پیر غار یعنی سال 1322 هجری قمری نوشته شده است وبیانگر این واقعه تاریخی است که در سال نهم سلطنت مظفرالدین شاه ، خوانین بختیاری برای مصونیت از بیماری وبا ، همراه خانواده های خود به سراب بکان که دره ای ییلاقی ومرتفع بود است مهاجرت نموده وبه یاد قربانیان این بیماری ودرماندگی هایی که برای آنها بوجود آمده دستور حک این کتیبه را صادر می نمایند.

واما متن کامل کتیبه به صورت زیر می باشد : هوالمعر در سال نهم جلوس اعلیحضرت مظفرالدین شاه قاجار خلد الله ملکه ناخوشی منحوس وبا در اکثر نقاط ایران سرایت نمود از طرف اصفهان سرایت به چهار محال نمود وبه این تاریخ که اواسط میزانو غزه شعبان است در قرا، میزدج وچهار محال شیوع دارد خیابان اجل اکرم آقای حاجی علی قلی خان امیر کومال وحاجی خسرو خان سالار ارفع بختیاری مد ظلهما با عیال واطفال مدت یک ماه است که به جونقان کوچ کرده در سراب بکان نشسته اند.