این بنا در دوره آرامش سیاسی عهد صفوی و به احتمال زیاد در زمان شاه عباس، به سبک چهار ایوانی ساخته شده و به کاروانسرای شاه عباسی معروف است. کاروانسرای قانلی بولاغ در ابتدا به عنوان پناهگاهی برای استراحت کاروانیان بوده و تا حدود ۸۰ سال پیش عشایران منطقه از این مکان به صورت دسته جمعی به عنوان خانه مسکونی قشلاقی استفاده می کرده اند. مساحت کل بنا ۲۰۲۴۷ متر مربع و مساحت حیاط مرکزی آن ۶۴۰ متر مربع است و درب ورودی آن از ایوان جنوبی باز می شود. دور تا دور حیاط ۲۴ اتاق رو به حیاط جهت تبادل کالا و استراحت مسافرین طراحی شده و ۸ شترخان و بارانداز برای نگهداری شتر ها و کالاها و ۴ فضا برای خدمت رسانی و ۳ حجره در بین هر دو شتر خان جهت استقرار همراهان و نگهبانان طراحی شده است.
ساختمان کاروانسرا به شکل تالار مستطیل شکل است که دارای حیاطی بزرگ بوده و با طاق های رومی به صورت گهواره پوشیده شده است. دارای اتاق های کوچکی است که به سادگی گرم می شوند و در زمستان پناهگاه خوبی برای مسافران به شمار می رود. در یک طرف دیوار هر اتاق طاقچه هایی قرار دارد تا مسافران وسایل خود را روی آن بگذارند.