چشمه عمارت بهشهر

در وسط عمارتِ همکف مظهر چشمه قرار دارد که آب آن از چهار سمت توسط جویهایی از داخل بنا به خارج آن سرازیر و وارد حوضها و جویهای اطراف آن شده و به‌وسیله نهرهای اصلی به خارج از باغ هدایت می‌شده‌ است.

چشمه عمارت مربوط به دوره صفوی است.

این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۵۲ با شمارهٔ ثبت ۹۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

چشمه عمارت بنایی است مستطیل شکل وآجری در دو طبقه با ایوان هایی رفیع با قدمتی از دوره صفویه که در حال حاضر در محدوده جنوبی شهر بهشهر قرار گرفته است.طول آن 25 متر و عرض آن 22 متر است.در زیر این عمارت ، مظهر چشمه ای است که زمانی آب آن با استفاده از تنبوشه های سفالی به حوضچه های طبقه دوم و سپس سرریز آن به حوضچه های طبقه اول و از طریق چوبهایی به حوض های اطراف بنا هدایت می شد. این بنا در روزگارآبادانی، با گنبدی پوشانده ومزین به نقاشیها و کاشیهای الوان بود.در حال حاضر بخش اعظمی از طبقه دوم این اثر ارزشمند از بین رفته و بقایای آن توسط کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در حال مرمت است.

بهشهر در زمان شاه عباس (بزرگ) اشرف البلاد گفته مي شد و بناي چشمه عمارت تفرجگاه شاه عباس بود. از آن روي كه از طبقه اول ساختمان چشمه اي مي جوشيد اين بنا را چشمه عمارت مي گفتند.

وب سایت مازرونی