چاه های باستانی زهک سیستان

تعدادی از چاههای باستانی با قدمتی در حدود 2000سال در حوالی شهرستان زهک به دست آمده که به جهت آگاهی از سیستم آبرسانی در آن دوران دارای اهمیت است . سیستم چاه های باستانی زهک سیستان بدین صورت بوده که یک چاه بزرگ بعنوان یک چاه مادر عمل می کرده و دارای چرخ آب و یا از طریق مجراهایی با چاه های کوچک پراکنده در کل منطقه ارتباط و اتصال داشته و با جریان باد و حرکت چرخ باد، چاه مادر چرخ آب متصل به چرخه باد درون چاه، آب به حرکت درمی آمده و از طریق مجراهای موجود به چاه های کوچکتر در نقاط مختلف جهت تأمین آب شرب و کشاورزی جریان می یافته است. قطر دهانه چاه مادر 410 سانتیمتر و چاه های کوچکتر 150 سانتیمتر است که نمونه ی آن از روستاهای گوری میرشاه و خمک به دست آمده است.

دو حلقه چاه در روستای خمک کشف شده و هم چنین نظیر آنها در روستای گوری، میرشاه، مجتمع محمد شاهکرم و روستای شیخ لنگی کشف شده است که در طراحی و ساخت این چاه از آجرهای خاص دوره اشکانی با ابعاد 28 سانتی متر در 28 سانتی متر استفاده شده است.

چاه های باستانی زهک سیستان که از آنها برای مصارف خانگی و کشاورزی استفاده می‌شود، عملیات شناسایی‌شان در سال 1381 آغاز شده و در همان سال نیز در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.