پناهگاه حیات‌ وحش جاسب مرکزی

گونه های پسته و بادام کوهی از عناصر اصلی پوشش جنگلی منطقه پناهگاه حيات‌ وحش جاسب مرکزی بشمار میروند و جنگلهای مذکور بدلیل محدودیت سطح گسترش آنها در استن از ارزش حفاظتی برخوردار بوده و نیازمند توجه بیشتری در این خصوص میباشد و زیستگاه خشکی پسند دارای روشهای مختلف درختچه ای ، علفی و پاپا و یکساله که محل زیست جانورانی نظیر قوچ و میش ، گرگ ، روباه ، خرگوش ،کبک و بسیاری جوندگان و خزندگان بوده و زیستگاه مناطق مرتفع و صخره ای که ارتفاعات کوه آل ، کوه تخت و کوه ولیجا دارای رویشهای گرمسیری گونه های بالش وش و پشته ای که محل زیست بز و پازن و کبک و پلنگ بوده ، منطقه جاسب محل اتصال روشهای زاگرس شمالغربی به ارتفاعات ایران مرکزی بوده و از تنوع قابل توجهی برخوردار میباشد . مجموعاً ۱۳۵ گونه گیاهی از ۳۵ خانواده در این منطقه زیست می نماید که از میان آنها به ۲۳ گونه علفی ، ۱۰۴ گونه بوته ای ، ۸۰ گونه درختچه ای ، ۴۰ گونه درختی دیده میشود .

پناهگاه حيات‌ وحش جاسب مرکزی در سال 1381 توسط شورايعالي حفاظت محيط زيست به عنوان پناهگاه حيات وحش تعيين گرديد.

وجود میزان بارندگی متوسط سالانه محدوده مذکور ۲۹۵ میلیمتر در سال و متوسط درجه حرارت سالانه این محدوده معادل ۵ الی ۱۵ درجه سانتیگراد برآورد میگردد . منطقه جاسب بدلیل شرایط کوهستانی دارای زیستگاههای جنگلی ، خشکی پسند ، مناطق مرتفع و صخره ای ، زیستگاه جنگلی ، در بخش بسیار محدودی از اراضی غربی و جنوب غربی این منطقه بصورت نوار باریکی به سمت شمال شرقی منطقه پیش میرود .

سیمای طبیعی منطقه پناهگاه حيات‌ وحش جاسب مرکزی متشکل از کوههای خشک صخره ای ، دره ها ، تپه ها ، کوههای استپی تا دشتی متغیر است . بلندترین ارتفاع آن قله کوه ولیجا با ارتفاع ۳۱۵۱ متر و حداقل ارتفاع آن در تنگه رودخانه ازنا با ارتفاع ۱۸۰۰ متر منظره های متفاوتی را ارائه می نمایند. وجود میزان بارندگی متوسط سالانه محدوده مذکور ۲۹۵ میلیمتر در سال و متوسط درجه حرارت سالانه این محدوده معادل ۵ الی ۱۵ درجه سانتیگراد برآورد میگردد . منطقه جاسب بدلیل شرایط کوهستانی دارای زیستگاههای جنگلی ، خشکی پسند ، مناطق مرتفع و صخره ای ، زیستگاه جنگلی ، در بخش بسیار محدودی از اراضی غربی و جنوب غربی این منطقه بصورت نوار باریکی به سمت شمال شرقی منطقه پیش میرود .گونه های پسته و بادام کوهی از عناصر اصلی پوشش جنگلی منطقه بشمار میروند و جنگلهای مذکور بدلیل محدودیت سطح گسترش آنها در استان از ارزش حفاظتی برخوردار بوده و نیازمند توجه بیشتری در این خصوص میباشد و زیستگاه خشکی پسند دارای رويشهای مختلف درختچه‌ای ، علفی و پايا و یکساله که محل زیست جانورانی نظیر قوچ و میش ، گرگ ، روباه ، خرگوش ،کبک و بسیاری جوندگان و خزندگان بوده و زیستگاه مناطق مرتفع و صخره ای که ارتفاعات کوه آل ، کوه تخت و کوه ولیجا دارای رویشهای گرمسیری گونه های بالش وش و پشته‌ای که محل زیست بز و پازن و کبک و پلنگ بوده ، منطقه جاسب محل اتصال روشهای زاگرس شمال غربی به ارتفاعات ایران مرکزی بوده و از تنوع قابل توجهی برخوردار میباشد . مجموعاً ۱۳۵ گونه گیاهی از ۳۵ خانواده در این منطقه زیست می نماید که از میان آنها به ۲۳ گونه علفی ، ۱۰۴ گونه بوته ای ، ۸۰ گونه درختچه ای ، ۴۰ گونه درختی دیده میشود .

جاذبه هاي اكوتوريسمي: وجود غار نخجير، وجود حيات وحش منطقه، مناظر طبيعي در منطقه، وضعيت عمومي اقتصادي اجتماعي: در داخل پناهگاه سه روستاي كروگان، وشتگان، هرازيجان وجود دارد كه هر سه روستا داراي سكنه هستند. مردم روستاهاي ذكر شده به شغل زراعت، باغداري، پرورش طيور خانگي و دامداري مشغولند.