پل عسگر آباد قم

پل عسگر آباد بر بستر رودخانه قره چاي واقع شده بود که در دوره اخير و در جريان گسترش جاده، جاي خود را به پلي با مصالح بتون آرمه داد. پل عسگرآباد با احتساب دو انتهاي آن و جان پناه ها حدود 140 متر طول و 70/8 متر عرض داشته و داراي 2 دهانه بزرگ و 4 دهانه کوچک بوده است. دهانه هاي انتهاي جنوبي ، در بازسازي هاي دوره پهلوي بدان اضافه شده است.

پل عسگر آباد مربوط به دوره قاجاریه است.

پل عسگر آباد در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۸۶۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل عسگرآباد در کنار کاروانسراي عسگرآباد و يک آب انبار قديمي ، مجموعه اي را تشکيل مي داده است.

بستر رودخانه در محل برپايي پل سنگ فرش شده و پايه هاي پل با استفاده از قطعات سنگ به ابعاد مختلف ، بر روي آن ساخته شده بود. پايه ها در جهت مخالف جريان رودخانه موج شکن هاي مثلثي داشت. دهانه هاي پل داراي طاق هايي با قوس بيضوي بوده و چهار دهانه جنوبي ، مربوط به بناي اوليه پل است. دهانه ها از جهت شمال به جنوب ، به ترتيب : 80/6 ، 80/6 ، 60/16 ، 80/6 ، 30/17 و 50/5 متر عرض داشته و ضخامت قوس چهار طاق شمالي حدود 1 متر بوده است. ضخامت طاق بزرگ جديد در پاکار 120 و در تيزه آن 80 سانتيمتر بوده است. آثار بازسازي ها و الحاقات صورت گرفته در انتهاي جنوبي پل مشهود است.

دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر - سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران – خبرگزاری تسنیم