پل دلاک

پل دلاک قم مجموعاً 153 متر طول، 6 تا 80/5 متر عرض و 18 دهانه دارد. با توجه به انحناهای پل ، ساختمان آن از چند بخش تشكیل شده است. طولانی ترین بخش پل كه 70 متراست، دارای هفت دهانه است كه عرض هر دهانه بالغ بر5 تا 50/6 متراست. به غیر از آن قسمت پل كه نزدیك كاروانسرا قرار دارد، كلیه پایه های پل دارای موج شكن های نیمه مدوری است كه در جهت مخالف جریان آب قرار دارند. وجه تسمیه این پل به قول اهالی، این بود كه در زمان های دور یك مرد دلاك (سلمانی ) قصد عبور از رودخانه را داشت كه گرفتار سیل شد و آب، او را برد. بعد از این واقعه افراد خیّر درصدد برآمدند تا پلی روی این رودخانه بسازند كه دیگر كسی گرفتارسیل نشود.

پل تاریخی دلاک مربوط به دوران صفوی می باشد.

پل تاریخی دلاک در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۸۶۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در انتهای بخش جنوبی پل تاریخی دلاک قم ، اولین انحراف در مسیر مستقیم پل، یك انحراف محوری سه متری به سوی غرب است. به دنبال آن به بخش دیگری از پل به طول 44 متر با شش دهانه می رسیم كه عرض هریك پنج متراست. در انتهای شمالی بخش دوم ، دومین انحراف در طول، تنها یك دهانه كه عرض آن 50/4 متر است، پدید می آید. پس از آن بخش چهارم پل به طول 24 متر با چهار دهانه كم عرض، هر یك به عرض 5/2 متر قراردارد.

پل دلاك قم در مسیر راه قدیمی تهران- قم نزدیك كاروانسرای دلاك ، روی رودخانه " قره سو " بنا شده است.

دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر - سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران