پارک ملی کیاسر

پارک ملی کیاسر از شمال به روستاي سعيدآباد به سمت شرق در امتداد رودخانه لنگ تا روستاي علي كل از شرق علي كل به سمت جنوب در امتداد يال ۲۴۵۵، ۲۳۹۰، ۲۸۰۸، ۲۸۱۵، ۲۳۵۶، ۲۴۴۲، ۲۴۷۰ متر، از جنوب از قله ۲۴۷۰ متر در امتداد خط القعر تا تقاطع روخانه تيلك و سپس در امتداد همين رودخانه به سمت غرب تا روستاي رودبار، از غرب از ادامه رودخانه تيلك - گل خواران در محل روستاي رودبار تا سعيدآباد (ميلا دشت) گسترش یافته است. این منطقه در جنوب شهرستان ساري و بصورت جنگل هاي طبيعي بكر و اراضي مرتعي مشجر و صــــخره اي و رويشگاه گون هاي گياهي منحصر بفرد چون بلوط اوري ، سرخدار و ... و است. پارک ملی کیاسر شامل دو حوزه بخشي از عرصه جنگلي واقع در قسمت هاي غرب و شمال منطقه به عنوان ذخيره گاه بيوسفر و بخش ديگر در قسمت هاي شرق و جنوب به عنوان پارك ملي است.

مصوبه شماره 24 شورایعالی حفاظت محیط زیست و از سال 1383 بعنوان پارک ملی تعیین گردید .

گونه هاي جانوري مهم منطقه مرال،شوكا،پلنگ،خرس قهوه اي ،گراز،شغال،روباه معمولي،گربه جنگلي،گربه وحشي،راسو،سمورسنگي،تشي،كركس ،لسارگپه جنگلي،كبوتر جنگلي،كبك،كوكو و هدهد.وجود تنوع زيستي بالا ،جنگلهاي كم نظير و كم دست خورده هيركاني،گونه هاي باارزش شوكا و مرال زمينه فعاليتهاي گردشگري را در اين پارك مهيا ساخته است.

دامنه ها و ارتفاعات کوهستانی و با پوشش جنگلی تنک ؛مرتعی ، کوهستانی و صخره ای و گونه های جانوری کل و بز ؛ پرندگان شکاری ، کبک ، روباه ، پلنگ

جاذبه های اکوتوریستی : دامنه های کوهستانی پوشیده از گیاهان گلدار و مرتعی ، آثار تاریخی و فرهنگی (قلعه قدیمی ) چشم انداز منحصر بفرد وضعیت عمومی اقتصادی اجتماعی : جوامع محلی و سکونت گاههای روستائی و معیشت دامداری و کشاورزی تعارضات مهم منطقه : چرای دام ، تغییر کاربری اراضی تجهیزات و امکانات : تجهیزات و امکانات حفاظتی مستقل ندارد و حین گشت توسط محیط بانان کنترل می گردد