پارک ملی سالوک

اين منطقه زيستگاه پرندگان و حيوانات بسياري همچون آهو، قوچ، ميش است و جاذبه‌هاي گياهي مانند گلابي و آلوچه وحشي، زرشك، قره‌ميغ، ريخوك، زالزالك، نسترن وحشي، افرا كركو، گز انجير و گردو است. دره توي سالوك با طول حدود ‪ ۱۵‬كيلومتر داراي ‪ ۱۵‬چشمه دايمي به صورت نهر است كه منظره‌هاي بسيار زيبا و ديدني را بوجود آورده است. دژ قديمي معروف به قلعه سالوك يا صعلوك از بناهاي است. اين قلعه تاريخي در شمال منطقه حفاظت شده سالوك واقع شده و در انتهاي دره زاري و بر فراز صخره‌هاي صعب‌العبور سالوك بنا شده است. وجود غارهاي مهم از جمله غار رختيان و غار پلنگ تخته ني در سالوك و غار پيش قلعه در پارك ملي و حفاظت شده ساريگل از مناطقي هستند كه گردشگران و طبيعت دوستان را به سوي خود جذب مي‌كند. غار پيش قلعه در منطقه ساريگل واقع بوده و بخاطر اينكه در ديواره صخره قرار دارد ورود به اين مكان مستلزم وسايل و تجهيزات است و بر اساس شنيده‌ها اين غار از عمق بسيار زيادي برخوردار بوده و در گذشته مردم براي پيدا كردن آثار باستاني به داخل آن مي‌رفته‌اند و اعتقاد دارند كه در اين غار آثار باستاني فراواني وجود دارد. وجود چشمه‌هاي فراوان مانند چشمه سياه خانه، چشمه دره جوز، چشمه اردغان، چشمه سفيدارلي، چشمه بازي گربه، چشمه عرب و چشمه ترنو در اسفراين كه غبار خستگي را از تن رهگذران مي‌زدايد.

پوشش گیاهی قالب منطقه در بخش های کوهستانی جنگل های پراکندهارس قابل مشاهده است . از دیگر گونه های گیاهی منطقه میتوان به کلاه میرحسن – گون – زالزالک -زرشک - نسترن وحشی - گـوجه وحشـی - انـجـیر – کمـا – کـلـاغـک -زیره و انواع لاله ها اشاره نمود. قوچ و میش اوریـال و پـازن و بـز درکوهستان ها وآهو دردشتها از جانوران شاخص منطقه به شمار می آیند .دیگر گونه های مهم جانوری منطقه عبارتندا ز: پلنگ – گراز – گرگ – روباه معمولی – شغال – کفتار- گربه پالاس- سمور سنگی –تشی – کبک - کبک دری - تیهو – کوکو - قرقاول– چکاوک - انواع سسک ها -کوکرها – سهره ها- سارگپه ها - بحری - کفچه مار ومار اتشی.

وجود توده هاي ارس،دره هاي زيبا،تنوع گونه هاي گياهي و جانوري،اثر تاريخي بيش قلعه و راه هاي دسترسي مناسب،زمينه فعاليت هاي گردشگري را در منطقه فراهم نموده اند. از بهترين آثار تاريخي آن مي توان از قلعه معروف به سالوك يا صلعوك در شمال غربي منطقه نام برد كه در انتهاي دره زاري و بر فراز صخره هاي صعب العبور سالوك بنا گشته است.

ميانگين سالانه دما در منطقه حدود 12 درجه سانتيگراد برآورد گرديده است.حداقل مطلق دماي ماهانه در دي ماه 5/16 و حداكثر مطلق آن در تير ماه حدود 34 درجه سانتيگراد است.نوع بارش در فصل زمستان مخصوصا در مناطق مرتفع به شكل برف مي باشد. متوسط بارندگي ماهانه براي منطقه حداكثر حدود 58 ميليمتر ثبت شده است. منطقه سالوك از نظر تقسيم بندي اقليمي در ناحيه خشك و نيمه خشك قرار دارد. منطقه سالوك بخشي از زون بينالود در البرز شرقي است. از نظر ژئومورفولوژي منطقه سالوك به دو واحد كوهستان و دشت تقسيم مي شود. مرتفع ترين نقطه كوه سالوك مي باشد كه 2900 متر از سطح دريا ارتفاع دارد. حداقل ارتفاع منطقه با ارتفاع 1080 متر در دشت جنوبي آن كه زيستگاه آهو مي باشد قرار گرفته است.