مشخصات منطقه شکار ممنوع خرقان، زرندیه
قسمتی از اراضی خرقان از رودهای خررود و کلنجین و آوه و رودک و قسمت عمده به وسیله چشمهسارهای متعدد مشروب میشود.
تاریخچه منطقه شکار ممنوع خرقان، زرندیه
این منطقه از 11 مهرماه 1389 به مدت یکسال به عنوان منطقه شکار ممنوع تعیین شده اعلام شد و حفاظت از آن به طور مشترک بر عهده اداره حفاظت محیط زیست ساوه و زرندیه قرار گرفت و مجددا در اول آبان ماه 1390 به عنوان منطقه شکار ممنوع شناخته شد.
ویژگیها منطقه شکار ممنوع خرقان، زرندیه
زمینهای خرقان از آب رودها و کاریزها مشروب میشود. محصولات کشاورزی خرقان را گندم و جو، حبوبات، بادام و کشمش تشکیل میدهد. دامداری نیز در دهات آن رواج دارد و عمده آنرا در مرحله نخست گوسفند و بز و بعد گاو تشخیص میدهد. مرکز بخش خرقان شرقی و غربی آوه است که در ١١٠ کیلومتری جنوب قزوین بر سر راه قزوین ـ همدان قرار دارد مرکز خرقان شرقی قصبه کلنجین است که در٣۴ کیلو متری شرق آوه قرار دارد. کلنجین در گذشته اعتبار بیشتری داشته و مرکز تمامی خرقان بشمار میرفته است.
سیمای عمومی منطقه شکار ممنوع خرقان، زرندیه
سرزمین خرقان در مجموع ناحیه ایست کوهستانی که دو سلسله جبال معروف آن یکی خرقان داغ در حد فاصل خرقان و دهستان درجزین و خلجستان ساوه و دیگری رامند میان خرقان و رامند و دهستان زهرا قرار دارد. سلسله خرقان داغ در طول منطقهایکه در داخل آن واقع است در هر محل بنامی خوانده میشود. دو گردنه معروف این سلسله کوه یکی سلطان بلاغ و دیگری آوه نام دارد که گردنه آوه در هنگام زمستان اغلب بسته میشود.
سایر اطلاعات منطقه شکار ممنوع خرقان، زرندیه
حیات وحش
در منطقه خرقان گونه هايي همچون كل، بز، قوچ، ميش، كبك، تيهو و ساير پرندگان شكاري و گونه هاي نادر گياهي وجود دارد.
در منطقه ۲۸ گونه پستاندار شناسایی شده است که در بین آنها راستههایی چون حشرهخواران، خفاشها، خرگوش، گراز و گوشتخوارانی مانند گرگ، سمور آبی، گربه وحشی، گربه سیاه گوش، گربه پالاس، کفتار، شغال و روباه وجود دارد.
همچنین این منطقه ۷۲ گونه پرنده را در خود پناه داده است که میتوان به کبک، تیهو، بلدرچین، کوکر شکم سیاه، فاخته، قمری، دال، شاهین، بحری، بالابان، دلیجه، سارگپه و قرقی اشاره کرد.
از خزندگان این منطقه میتوان به انواع مار سمی و آبی و لاکپشت، انواع آگاما و از دوزیستان نیز به وزغ سبز و انواع قورباغه اشاره کرد. بعلاوه منطقه خرقان دارای ماهیانی چون کپور، گاوماهی و سگ ماهی جویباری است.
حدود ۸۴ گونه گیاهی از ۲۴ تیره در منطقه خرقان شناسایی شده که ۲۴ گونه بومی هستند و گونههای بیشتر این منطقه شامل تیرههای مرکبیان و نعنائیان است. گونههای مهم دیگر منطقه نیز شامل گز، گون، میخک، فراسیون، ماشوحشی، اشک، شیرینبیان، کاهو، کنگر، شنگ و استاکیس است.