منطقه حفاظت شده سیاه کشیم گیلان

این منطقه جنوبی‎ترین بخش تالاب انزلی را شامل می‎شود. آب*های اضافی فراهم آمده از رودخانه‎های واقع در حوزه آبریز سیاه کشیم از طریق تنگه نسبتاً باریکی که در شمال خاوری آن قرار دارد به بخش مرکزی تالاب انزلی وارد می‎شود.

با توجه به این که ایستم مورد نظر از هیچ نقطه دیگری با مرداب انزلی ارتباط ندارد لذا می‎توان آن را به صورت ایستم جدایی در نظر گرفت. تالاب سیاه کشیم بین دو طول خاوری 49 درجه و 17 دقیقه و 49 درجه و 25 دقیقه و عرض‎های شمالی 37 درجه و 22 دقیقه و 37 درجه و 27 دقیقه قرار گرفته است. این پهنه آبی محدود است از شمال به خشکی ماه روزه – که به صورت شبه جزیره‏ای میان سیاه کشیم و مرداب انزلی استقرار یافته است – از خاور به تالاب انزلی و رودخانه سیاه درویشان، از جنوب به محدوده روستاهای لاکسار، نرگستان، چومثقال، گاو کده، کلسر، اسفند و مزارع شمالی چکوور و بالاخره از مغرب به مزارع ضیابر، مازران محله بهمبر و مزارع جنوبی ویشکا، از لحاظ تقسیمات کشوری محدوده مورد نظر در حوزه شهرستان‎های بندر انزلی و صومعه‏سرا قرار دارد. به طوری که گفته می‎شود سال‏ها پیش از این یک عروس را از روستای اسفند (واقع در ساحل جنوبی این منطقه) به روستای آبکنار (که درکناره شمالی قرار دارد) با قایق می‎بردند که بر اثر وزش باد شدید قایق واژگون شده و عروس (که در زبان محلی «گیشه» خوانده می‎شود) در آب غرق می‎شود. لذا این منطقه به منظور حفاظت، توسط سازمان شکاربانی و نظارت بر صید سابق، انتخاب شد، با توجه به مشابهت واژه گیشه با نام کشیم (یکی از پرندگان آبزی است که برای زمستان گذرانی به این سامان مهاجرت می‎نماید) عنوان سیاه کشیم جهت این منطقه برگزیده شد.

اين منطقه در جنوب غربي تالاب انزلي و شمال شهرستان صومعه سرا و از سال 22/6/1361 با وسعت 4500 هكتار در مختصات چغرافیایی طول شرقی E492456 E491708 و عرض شمالی N372738 N372209 تحت مديريت قرار گرفته است. سيماي ظاهري منطقه تالابي است. مهمترين گونه هاي گياهي منطقه شامل لويي ، ني ، جگن ، بارهنگ آبي ، اسپرغان ، آقطي ، تراپا ، لاله تالابي ، نيلوفر آبي ، سراتو فيلوم ، گونه هاي كنار آبزي مثل ني ، تاج ريزي ، سرخاب كولي و گونه هاي خشكي مثل توسكا است . گونه هاي شاخص جانوري شامل قو ، غاز ، اردك بلوطي ، اردك تاجدار ، خوتكا ، كله سبز ، انواع حواصيل ، فيلوش ، انواع شكاريان شامل عقاب تالابي ، ليل ، دليچه ، سنقر تالابي ، پرستوهاي دريايي ،كاكايي و ... مي باشد . اين منطقه جايگاه مناسبي براي مهاجرت پرندگان و زاد آوري پرستوهاي دريايي مي باشد كه روي تراپا لانه گذاري و جوجه آوري مي كنند . حدود منطقه شمالا: از رودخانه قرابا به طرف شرق در امتداد حد جنوبي زراعت و باغات قراء آبكنار و ماهروزه تا پاسگاه ديده باني ماهروزه منتهي به باغ عمراني در دماغه خشكي ماهروزه شرقا: از دماغه خشكي ماهروزه بطرف جنوب در امتداد خط مستقيم شمالي -جنوبي مفروض در تالاب انزلي تا مصب رودخانه سياه درويشان و از رودخانه سياهدرويشان بطرف جنوب در امتداد اين رودخانه. پس از گذشتن از تقاطع نهر اشكال چكه ورودخانه بهمبر و رودخانه نرگستان تا كومه كاسه كولي كرامتي جنوبا : از حومه كاسه كولي كرامتي بطف غرب در امتداد حد شمالي باغات سياه درويشان و خومه سر تا رودخانه لاكسار و سپس در امتداد حد شمالي باغات نرگستان تا رودخانه نرگستان و از رودخانه نرگستان پس از گذشتن از حد شمالي باغات و زراعات قراء نرگستان چمثقال تا رودخانه چمثقال وسپس در امتداد حد شمالي زراعات و باغات چمثقال و كار كده و كل سر تا رودخانه كولسر و سپس در امتداد حد شمالي زراعات و باغات قريه كلسر و بلكور اسفند تا رودخانه بلكور اسفند و در امتداد حد شمالي زراعات و باغات بلكور اسفند و اسفند پس از قطع رودخانه اسفند تا حد شمالي زراعات و باغات لشمرزمخ و چكور تا رودخانه الماس خاله. غربا: از رودخانه الماس خاله بطف شمال در امتداد حد شرقي باغات و زراعات قراء گلي خال نوده تا رودخانه قورباغه خاله و از اين رودخانه در امتداد حد شرقي باغات و زراعات قريه آبكنار تا رودخانه قراباء.

وجود 2 پاسگاه محيط باني سياه درويشان و پاسگاه اسپند

واگذاري زمين از طريق هيات واگذاري در دهه 60 –عدم توجه به حقابه تالاب و تصرفات و تجاوزات ناشي از خشك شدن تالاب و نزديكي جوامع محلي به منطقه