مسجد حیدریه (جامع صغیر)

این مسجد یکی از نمونه های کامل مساجد چهار طاقی بوده که با کمی تغییر به شکل کنونی درآمده است. محراب و تزئینات آن از نظر طرح در نوع خود جز بهترین و نفیس ترین نمونه های هنر گچ بری ایران بشمار می رود. همچنین هماهنگی طرح پیچیده گچ بری و سادگی طرح آجر کاری بی نظیر است. کتیبه های کوفی این مسجد که بشکل کوفی گلدار , کوفی گل و برگدار و کوفی پیچیده گچ بری شده اند، بسیار به کتیبه های مقصوره مسجد جامع قزوین شباهت دارند.

در خصوص تاریخ ساخت و بنانی مسجد ,اطلاع دقیقی در دست نیست اما برخی قدمت بنای نخستین مسجد را به تقریبا قرن دهم هجری قمری می دانند. متاسفانه بانی بنا هم مشخص نیست احتمالا همان مسجدی بوده که رافعی آن را بنام جامع اصحاب ابوحنیفه خوانده است .

اين همان مسجدى است که حمداللّه مستوفى و امام رافعى آن را به نام «جامع اصحاب ابوحنيفه» معرفى کرده‌اند.

محراب مسجد از لحاظ طرح و نوع کار، ‌ از بهترين نمونه‌هاى هنر محراب‌سازى و يکى از باشکوه‌ترين محراب‌هاى دورهٔ سلجوقى به شمار مى‌رود. در درون محراب، ‌سوره‌هايى از قرآن کريم با گچ در زمينهٔ آبى نوشته و تکرار شده است. زمينهٔ محراب و کتيبه‌هاى آن به رنگ آبى است.

امروزه این بنا در داخل و قسمتی از یک مدرسه پسرانه ابتدایی و سالن امتحان و کتابخانه آن است.

سیمای استان قزوین - خبرگزاری مهر - اداره كل ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري