قوشه تپه

محل قوشه تپه پيش از آنكه قوشه تپه ايها در آن ساكن بشوند همين نام را داشت و اين نام به مناسبت وجود دو تپه مصنوعي و مشابه قديمي كنار هم است كه گويا روزگاري برج و باروهائي داشته و پاسداراني در آنجا گمارده شده بودند.

سابقة آبادي قوشه تپه از پنجاه و چند سال بيشتر نيست. پيش از آن، پدرها و اجداد قوشه تپه‌ايهاي كنوني در اين محل دامداري مي كردند. البته فقط دو سه ماه از سال را در اين حوالي مي گذراندند. ييلاقشان كوههاي شمالي تر بود؛ كوههاي (سومبار – sumbar )، (قيمت – qoymat )، (بالخان) و هر جا كه آب و علفي بهم مي رسيد. بعضي هايشان هم در همين محل كشت و وزر ديمي داشتند.

از اين دو تپه كه اينك هم در حاشية جنوبي اترك و كنار دهكدة قوشه تپه از دامنة كوه واز تپه‌هاي ديگر تميز داده مي شود، تيله‌ها و كاسه كوزه‌هاي شكسته‌ئي بدست مي‌آيد كه لعابهاي منقوشي دارد و به قدري با ظرافت ساخته و پرداخته شده است كه نميتوان آنها را به زندگي چاروائي و چموري تركمنها ربط داد. بايد اطمينان داشت كه پيش از حضور تركمنها در اين حوالي، اين دو تپه وجود داشته است و آنها هم به مناسبت همين دو تپه كه جفت و مشابه همديگرند اينجا را قوشه تپه ناميده اند. زيرا كه (قوشه – qoca ) در تركمني معني (جفت) را مي رساند و تركمنها معمولا اشياء يا اشخاصي را كه جفت هم هستند به اين نام مي خوانند.

اترك) دراين منطقه از كوههائي مي گذرد كه آن كوهها واسط كوههاي (آلاداغ) و كوههاي (بالخان) شده اند و چندان مرتفع نيستند و پوشش هاي گياهي چشمگيري هم ندارند. از جمله اين كوهها، يكي (پاليزان – Palizan ) است در شمال اترك و يكي هم ( هونكي – hunkey ) در جنوب، بين (قوشه تپه ) و دهكدة (امند – amand ) . (حاجي داغ) در جنوب غربي و كوه (الچكلي – alcakli ) هم در شمال غربي (قوشه تپه) است . كوه و دره‌هاي دورتري هم البته هست كه نامهاي ديگري دارند ودر دامنه‌هاي خود آباديهاي ديگري. آباديهاي همساية قوشه تپه، يكي (قازانقايه – qazanqaye ) است در مشرق كه فقط دو سه كيلومتر با قوشه تپه فاصله دارد و البته بر خلاف قوشه تپه آبادي پر جمعيتي است.