قره تپه قمرود

گروه باستان شناسی قمرود درسال ۱۳۶۷ نخستین گام را برای شناسایی منطقه برداشت. این برنامه در پنج سال در طی فصل پاییز یا بهار صورت گرفت ومنجر به شناسایی ۹۳ اثر فرهنگی شد که کهن ترین آنها به دوره فراپارینه‌سنگی و جدیدترینشان به عصر قاجار تعلق دارد. این آثار درمجموع عبارت اند از تپه‌ها، محوطه‌ها، قلعه‌ها، کاروانسراها، پل‌ها، بندها و میل‌ها. هرچند محوطه ها و آثار شناسايي شده در كل منطقه پراكنده است، ولي به دليل موقعيت خاص جغراقيايي تمام منطقه درهمه دوره ها به طور يكسان ، مسكون نبوده است . درهمين بررسي ، گروه باستان شناسي توانست وضعيت محيط زيستي اين بخش از سرزمين ايران را در طي حدود دوازده هزار سال روشن کند. بر اين اساس دردوره پارينه سنگي پاياني ، منطقه البرز اگر نگوييم منطقه اي سكونتگاهي ، لااقل مي توان ادعا كرد محل تردد مردمان بوده است . قمرود در دوران تاريخي مجدداً به وضعيت پيشين بر مي گردد . اين بارهم منطقه البرز طرف توجه قرار گرفته و جمعيت زيادي در آن مستقر مي شود، ولي از اواخر دوره ساساني نخستين حركت ها براي استقرار دوباره در سمت شرق آغاز مي شود و روي قره تپه استقراري كم رنگ شكل پیدا می کند.

قره‌تپه قمرود مربوط به هزاره 2 و 4 و 6 قبل از میلاد است.

قره تپه قمروددر تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۱۹۹۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر - سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران.