روستای خوش ییلاق

این روستا دارای ارتفاع 2400 متر بالاتر از سطح دریا است و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۶۲ نفر (۹۲خانوار) بوده‌ که شغل عموم آن ها روستا کشاورزی و دامداری است.

این روستا 600 سال پیش بنا نهاده شده است و نام های قدیمی آن "خوش آیلان یاخاش آیلان" است. در روستای خوش ییلاق دو طایفه ی بزرگ زندگی می کنند که از نوادگان نوروزخان و غلام خان بوده اند به همین مناسبت فامیلی این دو طایفه بزرگ به نام های نوروزی که از نوادگان نوروز خان و غلامی که از نوادگان غلام خان هستند . این دو طایفه از ابتدای شکل گیری این روستا در اینجا زندگی کردند و تا کنون نیز زندگی می کنند . جمیت این روستا با احتساب کسانی که از این روستا خارج شده اند حدودا به ۱۵۰۰ خانوار می رسد که به لحاظ نبود امکانات از این روستای توریستی خارج و به شهرستانهای همجوار کوچ کرده اند . در حال حاضر نیز در فصل تابستان حدود ۳۰۰ خانوار و در بقیه ایام حدود ۱۰۰ خانوار در این روستا ساکن هستند . اکثر کسانی که از روستا خارج شده اند در شهرهای آزادشهر و شاهرود زندگی می کنند البته در جاهای دیگر از قبیل گرگان تهران و ... نیز ساکنند اما در اقلیت می باشند .

به علت همجواری این روستا با کوه های البرز دارای آب و هوای سرد در تابستان بوده و همین امر باعث شده تا در فصل گرم تابستان نیز هوای سرد و مطبوعی داشته باشد.

قرار گرفتن در موقعیت سوق الجیشی خاص که از یک طرف به شهر آزادشهر و از طرف دیگر به شهر شاهرود وصل می شود در حقیقت نقطه اتصال دو شهر از استانهای گلستان و سمنان می باشد و از سوی دیگر در کنار جاده بین المللی قرار گرفته است.

کشاورزی مردم در کاشت محصولاتی همچون گندم - جو- عدس - سیب زمینی - یونجه و در بخش باغداری نیز کاشت درختان گیلاس و آلبالو و گردو خلاصه می شود. در بخش دامداری نیز نگهداری گوسفند و گاو از عمده فعالیت های آنان است و زندگی مردم از این راه تامین می شود . البته تعدادی از مردم نیز در ادارات و نهادهای دولتی و خصوصی مشغول کار هستند که اغلب از روستا مهاجرت کرده و در شهر زندگی می کنند که به صورت فصلی و در ایام تابستان به روستا آمده و در بقیه ایام نیز به شهر برمی گردند.

این روستا با تعداد کم جمیت ساکن در آن تعداد ۱۱ شهید و ۲ مفعود الاثر و چندین آزاده و جانباز را تقدیم کشور کرد.

این روستا متاسفانه با تمامی ارزش های بالقوه هنوز از نداشتن امکانات رنج می برد و همین عامل نیز مهاجرت را شدت بخشیده است. متاسفانه نبود مدرسه راهنمایی باعث مهاجرت نود درصدی جمیعت از این روستا به شهرهای همجوار شد و امروزه کمبود جمعیت زاییده این معناست.