مشخصات رودخانه قره سو
قرهسو يکى از مهمترين رودخانههاى منطقه مشگينشهر، دشت مغان و اردبيل است که به رود مرزى ارس مىريزد. اين رودخانه آبهاى عمده مشگينشهر و اردبيل و خلخال مانند قورىچاى و باليقلىچاى را دريافت مىکند.
تاریخچه رودخانه قره سو
قرهسو از به هم پيوستن دو شعبه دامنههاى شمال غربى کوهستان طالش و دامنههاى شمال شرقى کوههاى بزغوش به نام حاج محمدچايى به وجود مىآيد.
ویژگیها رودخانه قره سو
از برکت برفهاى سنگين و بارانهاى مداوم، رودهاى وابسته قرهسو در تابستانها خشک مىشوند و همواره با بيشترين ميزان آب جريان مىيابد.
آبدهى قرهسو در محلى به نام قره چناق اردبيل ۶/۴ ميليون مترمکعب است، در طالب قشلاقى ۱۸۹/۲ ميليون مترمکعب است و در محل دولت بيگلوى مشگين شهر داراى ۳۴/۰۳ ميليون مترمکعب است. طول رودخانه ۱۰۸ کيلومتر است.
سیمای عمومی رودخانه قره سو
رودخانه قرهسو، توده کوهستانى و آتشفشانى سبلان را دور مىزند و در شمالغرب شهر مشگین شهر در محل کوجنق، آب رودخانه اهرچای را نیز دریافت کرده و سپس با یک انحراف قائم به سمت شمال جریان مییابد و نام درود (دره رود) میگیرد و سرانجام در محل اصلاندوز به رودخانه مرزی ارس تخلیه میشود. رود قرهسو با جريان سيلابى تندى از کوهها سرازير مىشود و در آبهاى ارس به هم خوردگى و آشوبى به وجود مىآورد.
شرایط استفاده رودخانه قره سو
این رودخانه در مسیر خود چشماندازهای بدیعی از مناظر دشتی و کوهستانی وتلفیقی از این دو را به تماشا میگذارد . به همین جهت محدودههائی از آن بطور سنتی برای گذران اوقات فراغت ، ماهی گیری و شکار پرندگان آبزی و پرندگان خشکزی(کبک) در ناحیه کوهستانی متقاضیان زیادی دارد. از جمله این محدودهها به نواحی زیرمیتوان اشاره کرد:
محدوده اراضی روستای سامیان در ناحیه دشتی
محدوده اراضی روستای طالب قشلاقی در ناحیه دشتی – کوهستانی
محدوده اراضی روستای روئین دزق و ارباب کندی در ناحیه کوهستانی
سایر اطلاعات رودخانه قره سو
این رودخانه زیستگاه انواع ماهیان از جمله ماهی سیاه، سس ماهی، ماهی برکه ای، شاه کولی، کپور ماهی معمولی کف زی کسلر می باشد.
در تمام فصول به ویژه در پائیز و زمستان گونههای متنوعی از پرندگان مهاجر آبزی وکنار آبزی با جمعیت قابل ملاحظه در سرتاسر رودخانه دیده میشود . انواع اردک ، غاز ،لک لک و لک لک سیاه از پرندگان شاخص مشاهده شده در قرهسو میباشند.
نکات منفی رودخانه قره سو
قره سو با این که از جمله رودخانه های دائمی استان محسوب می شود ولی به سبب برداشت آب برای مصارف آبیاری بخش اعظم بستر آن در تابستان خشک می شود.