خانه ملاصدرا

خانه تاریخی حکیم ملاصدرا، در داخل یک باغ قرار داشته که هم اکنون قسمت زیادی از آن توسط خانه های همجوار اشغال شده است. پلان اصلی بنا شبستانی است چلیپایی (چهار صفه) که گرداگرد آن را در چهار گوشه، طبقه همکف و اول، حجره ها و اتاق هایی در بر گرفته اند. محوطه اصلی این بنا سقف گنبدی شکل دارد و در راس گنبد آن، شیشه های رنگی نور را به داخل بنا هدایت می کند. در چهار طرف این محوطه چهار دهلیز قرار گرفته که دو دهلیز آن در تملک دیگران است و سازمان میراث فرهنگی استان قم درصدد خرید، حفاظت و بازسازی آنها است. در شرق خانه قنات نسبتاً پر آبی وجود دارد که جزیی از مجموعه خانه ملاصدرا محسوب می شود. متأسفانه قسمت اعظم بنا تخریب شده و از هشت اتاق پیرامون شبستان تنها یک اتاق باقی مانده است. دو اتاق دیگر طی تعمیرات سال ۱۳۷۷ شمسی بازسازی شد.

این بنای تاریخی یادگاری بازمانده از دوران اقامت 15 ساله حکیم ملاصدرا (عصر صفوی) است.

خانه ملاصدرا به دلیل اینکه محل سکونت این حکیم بزرگ اسلامی بوده از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار است. این بنا در تاریخ ۵ دی ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۸۲۱ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تزیینات بنا شامل گچ بری شبه سجاده ای و مشبک های گچی در نورگیرها است. خشت خام، ملات گل و سقف با تیرهای چوبی مواد و مصالح مورد استفاده در این بنا است و ابعاد خشت ها معادل ۶×۲۰×۲۰ سانتی متر می باشد و عرض دیوارها به طور معمول از دو خشت تشکیل شده است که معادل ۶۰ سانتی متر است. این خانه دارای فضایی گیرا و قدیمی با سقفی بلند و پوشش گنبدی با دیوار های سیاه و اندود گل و تزئینات گچبری ساده با کاربندی های زیبا در سقف، چهار طرف آن فضاهایی چهار گوش مسقف بین تویزه های جناغی شکل که در مجموع، شبیه امامزاده های دوره صفوی است.

برای یافتن خانه ملاصدرا کافی است به انتهای بافت سنتی روستای کهک بروید. در انتهای یکی از مسیر های هلالی شکل روستا به خانه ملاصدرا می رسید.

راهنمای مصور ایرانگردی - خبرگزاری مهر - دانش نامه ویکی پدیا