بقعه اشموئیل نبی (ع) ساوه

زیارتگاه اشموئیل نبی(ع) از ویژگی خاصی برخوردار است. این زیارتگاه در عین حال که یک مکان دینی محسوب می‌شود محلی سیاحتی نیز هست. به همین مناسبت ایام مخصوصی چون تاسوعا، عاشورا، اربعین و روزهای 13 فروردین و فصل تابستان، سیاحان و زائران زیادی را می‌پذیرد. علاوه بر مردم ساوه، اهالی زرند و خرقان نیز هر ازچندگاهی در طول سال به زیارت این بقعه می‌شتابند. این بقعه متبرکه هر هفته خصوصا در فصل بهار و تابستان بیش از 5000 زائر دارد، بالطبع ورود زائران و مسافران به قصد زیارت این بقعه، آثار مفید و سازنده‌ای از لحاظ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در منطقه باقی می‌گذارد.

به احتمال زیاد روستای پیغمبر بعد از بنای مدفن اشموئیل نبی (ع) به وجود آمده و روزگاری دارای 95 خانوار بوده و امروز خالی از سکنه است، افزود: روستای برات سمت شمالی بقعه را تشکیل داده و سمت شرقی زیارتگاه به روستاهای ده سید و ورده محدود است. قسمت جنوب و غرب آن را کوه کافتالان فرا گرفته است که چشمه مقدس چکه‌بار در این کوه واقع است.

زائران این مکان را پیروان ادیان و مذاهب مختلف تشکیل می‌دهند و همین از ویژگی‌‌های خاص این زیارتگاه است، کلیمیان، مسیحیان و مسلمانان بالاتفاق ایشان را پیامبر خدا می‌دانند و ارزش‌گذار مقام معنوی و آسمانی این پیامبر بزرگوار هستند. قدمت بنای اصلی بقعه که با گنبدی عرقچینی مزین است، به دوران قبل از صفویه باز می‌گردد. لیکن ایوان مدخل زیارتگاه به عنوان نمازخانه در زمان ناصرالدین شاه ساخته شده است. گویا ناصرالدین شاه از طریق خرقان عازم روستای سامان بوده است که دستور مرمت بقعه و ساخت ایوان الحاقی را صادر می‌کند. ساختمان بقعه در زلزله سال 1341 آسیب دید که بعدها به رفع آن اقدام شد قسمت بیرونی ساختمان با ایوان‌نماهایی که در هر ضلع از اضلاع مشاهده می‌شود زینت داده شده است.