باغ خونی مشهد

در ضلع شمال شرقی میدان بسیج و در محدوده خیابان نواب صفوی یکی از آثار ملی ایران به نام باغ خونی ثبت شده است . این باغ که ۵/۶ هکتار مساحت داشته همان مکانی است که از آنجا ارتش تزاری روس مسجد گوهر شاد را به توپ بست

باغ خونی مشهد در زمان قاجار احداث شد و ظاهرا مالک شخصی آن فردی به نام «حاج محمد مهدی تاجر قندهاری» بود.از قولی دیگر، آن را عمارتی دولتی میداند که در زمان اقتدار کلنل محمد تقی خان پسیان از آن به عنوان مرکز ژاندارمری استفاده می شد. دولت وقت در پی طلب روس ها اقدام به حرکتی می کند که به موجب آن باغ 6 هکتاری به روس ها تعلق می گیرد، اما با استناد به قانون منع واگذاری ملک به اتباع بیگانه، این اتفاق ناشدنی می نماید و تنها باغ به اجاره داده می شود.باغ خونی مدتی به عنوان کنسولگری روسیه در مشهد و سپس مدتی به نام دفتر بازرگانی دولت روسیه، در اختیار روس ها قرار گرفت. سرانجام با فروپاشی کمونیسم، روس ها در سال 1369 شمسی باغ را برای همیشه ترک کردند. اولین سند باغ در سال 1317 شمسی به نام اداره مالیه زده شده است که در سال های پس از انقلاب به بانک کشاورزی تعلق می گیرد. بعد از آن نیز این باغ به نیروی انتظامی تعلق می گیرد. جالب اینکه برای وجه تسمیه باغ دو روایت وجود دارد که با رد یکی، دیگری قوت بیشتری میگیرد.عده ای بر این باورند که در حادثه به توپ بستن حرم رضوی، روس ها اجساد زائران حضرت را به این باغ منتقل و دفن کردند و از آن زمان به بعد این باغ به باغ خونی شهرت یافت.ولی باغ مذبور بیشتر به باغ روس ها معروف بوده وبا توجه به اسناد تاریخی، در زمان ناصرالدین شاه از این باغ تحت عنوان باغ خونی نام برده شده است که به موجب آن روایت اول رد می گردد. طبق نظر تاریخ شناس برجسته مشهدی، استاد سیدی، نام خون، خین، خونیک و خانیک تلفظ های مختلف واژه ای پهلوی به معنای چشمه است و احتمالا وجود چشمه ای در این باغ، این نام را به وجود می آور د واین نظریه بر اساس دلایل موجود صحیح تر به نظر می رسد.

تنها باغ ایرانی باقیمانده در مشهد موسوم به باغ خونی در خیابان عنصری این شهر به وسعت 5/6 هکتار واقع شده است . باغ خونی، باغی زیبا و سرسبز با عمارتی با قدمت است.