امامزاده ناصر (ع)

امام زاده ناصر (ع)، معروف به شاه زاده ناصر(ع)، يكي از نوادگان امام حسن مجتبي(ع) است. وی مردی جلیل القدر و دارای شخصیتی برجسته بود که در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم می زیست.

نسب نامه او چنين است: ناصرالدين علي بن مهدي بن محمدبن حسين بن زيدبن محدبن احمدبن جعفربن محمدبن عبدالرحمن بن محمد البطحايي بن قاسم بن حسن بن زيدبن امام حسن مجتبي(ع) كه در اواخر قرن هشتم و آغاز قرن نهم مي زيسته و از شخصيت هاي برجسته آن زمان بوده است. بارگاه ناصرالدّین علی بدون صحن و بیوتات و از آثار قرن دوازدهم یا اواخر دوره صفویه است که هم زمان با ایوان مسجدامام حسن عسکری علیه السلام بنا شده است.

بر روی سنگ قبر چنین حکاکی شده: «بسم الله الرحمن الرحیم: مرقد مطهّر سید جلیل ناصر الدین علی بن مهدی بطحانی از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السلام که در سال 828 هجری قمری در قم رحلت یافت. اطراف این نوشتار سلسله نسب وی همان گونه که در ابتدا گفتیم، حکاکی شده است. بقعه امامزاده به صورت مربع مختلف الاضلاع به طول تقریبی 4 و عرض 5/3 متر است؛ در وسط آن ضریح بسیار عالی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به زعامت حضرت امام خمینی (ره) ساخته و نصب شده است. جدار این بقعه با کاشی های فیروزه فام ساده و خشتی کاشیکاری و آیینه کاری شده می باشد. سازندگان ضریح سید مصطفی و سلیم حمدانی و شیخ شبانی می باشند و نجّاری آن توسط حاج اکبر خموشیان صورت گرفته و در اصفهان به اتمام رسیده است و در سال 1370 بر سر تربت این امام زاده نصب شده است. آیات قرآن از سوره فتح بالای این ضریح مطهّر را مزیّن نموده و زیر آن این اشعار محتشم قلم زنی شده است : باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است بر بالای بقعه گنبدی کوچک به ارتفاع 35/1 متر و دو گلدسته به ارتفاع 15/1 متر بدون تزیین و کاشی کاری می باشد. بعضی این بقعه را متعلق به احمد بن اسحاق دانسته، احتمال داده اند که وی نیز در این بقعه مدفون باشد.

پایگاه اطلاع رسانی امامزادگان حرم یار - کتابخانه دیجیتالی تبیان