امامزاده عیسی بن کاظم (ع)

محمد مهدی فقیه بحرالعلوم در صفحه ی ۴٩٧ از کتاب «تاریخ تشیع و مزارات شهرستان ساری» به نقل از کتب انساب، امامزاده عیسی بن کاظم را چنین معرفی می کند: «عيسى بن موسى الأصغر الأعرج بن‌جعفر بن ابراهيم المرتضى بن امام موسى كاظم عليه السّلام». ابن عنبه ازدانشمندان انساب قرن نهم هجری که بیش ازشصت فرزند برای امام موسی کاظم (علیه السلام) برشمرده، عیسی نامی راجزو فرزندان آنحضرت نیاورده است. بنابراین خفته دراین مزارباید شخصیتی هم نام عیسی بن موسی باشد که باعث تصوراشتباه شده که وی فرزندامام موسی کاظم (علیه السلام) باشد. لذا شاید خفته دراین مزارسیدعیسی بن موسی بن جعفربن ابراهیم المرتضی بن امام موسی کاظم (علیه السلام) است که به جهت تشابه اسمی و نسبی با فرزندامام موسی کاظم (علیه السلام) اشتباه گرفته شده است.

بنای این امامزاده مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است.

این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۵۳ با شمارهٔ ثبت ۱۰۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

زیارت نامه: السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِیُّ، اَلطّاهِرُ الوَلِیُّ، وَالدّاعِی الحَفِیُّ؛ اَشهَدُ اَنَّکَ قُلتَ حَقّاً، حَقّاً، وَنَطَقتَ حَقّاً وَصِدقاً، وَدَعوتَ اِلی مَولایَ وَمَولاکَ، عَلانِیَةً وَسِرًّا، فازَ مُتَّبِعُکَ، وَنَجا مُصَدِّقُکَ، وَخابَ وَخَسِرَ مُکَذِّبُکَ، وَالمُتَخَلِّفُ عَنکَ، اَشهَد لی بِهذهِ الشَّهادَةِ، لِاَکونَ مَنَ الفائِزینَ بِمَعرِفَتِکَ وَطاعَتِکَ، وَتَصدیقِکَ وَاتِّباعَکَ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدی وَابنَ سَیِّدی. اَنتَ بابُ اللهِ المُؤتی مَنهُ، وَالمَأخوذُ عَنهُ، اَتَیتُکَ زائِراً، وَحاجاتی لَکَ مُستَودِعةً، وَها اَنَا ذا اَستَودِعُکَ دینی وَاَمانَتی، وَخَواتیمَ عَمَلی، وَجَوامِعَ اَمَلی اِلی مُنتَهی اَجَلی، وَالسَّلامُ عَلَیکَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُه. *** سلام بر تو ای آقای پاک و پاکیزه و سرور من و ای دعوت کننده (به حق) به مهربانی، گواهی دهم که تو حق گفتی و به حق و راستی سخن کردی و (مردم را) آشکارا و نهان بسوی مولای من و مولای خودت دعوت فرمودی رستگار شد پیرو تو و نجات یافت تصدیق کننده ات و نومید و زیانکار شد تکذیب کننده ات و آنکس که با تو مخالفت کرد گواه باش برای من این گواهی را تا من بوسیله معرفت و اطاعت تو و تصدیق و پیروی کردنت از زمره رستگاران باشم و سلام بر تو ای آقای من و ای فرزند آقای من توئی درگاه خدا که از آن درآیند و (معالم دین را) از آن بگیرند آمده ام به درگاهت برای زیارت و حاجتهای خود را به تو سپرده ام و من اکنون به تو می سپارم دینم و امانتم و سرانجام کارهایم و همه آرزوهایم را تا پایان عمرم و بر تو باد سلام و رحمت خدا و برکاتش.

پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرکه ایران اسلامی - سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری