امامزاده اسماعیل (ع) بیدقان

امامزاده اسماعیل با گنبدی مخروطی شکل و رنگی فیروزه ای، در روستایی خوش آب و هوا قرار دارد. این مکان متبرکه زیارتگاه سه امامزاده به نام های اسماعیل، حمزه و محمد است. بنای این امامزاده از چهار بخش تشکیل شده که بقعه، رواق، صحن و مسجد این چهار بخش را تشکیل می دهند و ضریح مطهر این سه امامزاده بزرگوار در ساختمان بقعه قرار دارد.

دیواره ها و گنبد این امامزاده بوسیله کاشیهای لاجوردی رنگی منقوش شده اند که قدمت این کاشی کاری ها به دو دوره بر می گردد؛ دوره اول که به صورت دقیق مشخص نیست متعلق به سالهای بسیار دور است، اما بخش دوم این کاشی ها که مربوط به زمان بازسازی آن است، متعلق به سده هفتم و هشتم هجری است.

در کنار پله های ساختمان این بقعه، تابلویی منقوش به شعری در وصف امامزاده اسماعیل نصب شده که روی آن شعر زیر نوشته شده است: حرم شاهزاده اسماعیل، شرح وصفش برون بود از حمد اندرین روضه بهشت آیین، هیچکس را دعا نگردد رد هست چون شمع مفحل جعفر، هست چون سرو گلشن احمد نتوان کرد تا به روز قیام، شرح اوصاف او یکی از صد گنبدی که در بالای این بنا قرار دارد در زمان شاه طهماسب اول صفوی به این شکل و ظاهر تبدیل شده است، این گنبد ۸ متر قطر و ۹ تا ۱۰ متر ارتفاع دارد و کاشی های فیروزه ای آن هم مربوط به دوران صفویان است، در گذر ایام بخشی از کاشی ها فرو ریخت و در سالهای اخیر از سوی مدیریت امام زاده اقدام به مرمت این کاشی کاری ها شد؛ این بنا در دوره ی قاجار نیز به مرمت و بازسازی رسیده و کاشی هایی از این دوره نیز در آن دیده می شود.

وب سایت آینده روشن