امامزاده احمد و حوا خاتون موت‌ آباد

منطقه مركزي موت‌آباد يكي از مراكز قديمي در باقت قديم فراهان محسوب مي‌شود كه اين بقعه تاكنون در اين دشت خود را حفظ وخودنمايي كرده است. این بنا در جنوب شرقی روستای موت آباد، در حدود 15 ‏کیلومتری جاده اراک - قم واقع شده است. مساحت محوطه و ساختمان‌هاي اطراف بقعه حدود 180 متر مربع و بناي بقعه فقط 72 متر مربع است و داراي نمازخانه است.

تاریخ این امامزاده مربوط به قرن پنجم هجری قمری است. بقعه امامزاده احمد و حوا خاتون اثري است از گذشته‌هاي دور كه به نظر مي‌رسد مربوط به سال‌هاي 400 يا 500 هجري قمري است.

امامزاده فاقد گلدسته است وگنبد آن از بناهاي تاريخي است كه به ثبت ميراث فرهنگي استان نيز رسيده است. اين بنا متشكل از دوقسمت مي‌باشد: اول فضاي مرقد حوا خاتون كه گنبد آن گلي كوتاه است و دوم امامزاده احمد كه مخروطي از بناهاي آجري و بلند است كه روي آجرها بصورت بسيار زيبايي نقاشي شده است و در بيرون كاشيكاري شده است. از كف تا ارتفاع حدود 2متر ديواره ها سنگ‌كاري شده و داراي ضريحي فلزي است كه در وسط حرم منصوب شده است.

بنای امام‌زاده از سه قسمت مجزا ساخته شده و در آن چند سنگ نوشته موجود است که بر روی یکی از آنها تاریخ487 ه. ق ثبت شده است. ایوان رفیع امام‌زاده دارای طاقی به ارتفاع تقریبی 5 ‏متر است. گنبد بنا از نوع هرمی است که باکاشی تزئین شده است. طبق روایات سالمندان آبادی، این بنا توسط شاه طهماسب ‏صفوی تعمیر شده است. تعداد موقوفات بقعه قطعه زميني به مساحت حدود 600 مترمربع است كه درگذشته قلمستان بوده و فاقد درآمد مي‌باشد. نذورات و صندوق منصوبه به حرم واريز مي‌شود كه توسط هيات امنا صرف امامزاده مي‌شود. به سنگ نوشته موجود و تغيير و تحول‌سازي در دوره صفويه نشان مي‌دهد كه مكان نامبرده در اين دوره با توجه به هدفهاي ديني ، سياسي، اجتماعي و غيره متحول شده است .