مشخصات آرامگاه شیخ اباصلت
آرامگاه شیخ اباصلت عبدالله اشعرى قمّى، بقعه‌اى آجرى و ساده از دوره صفوى در گوشه‌اى از محوطهٔ وسیع می باشد، که گفته مى‌شود مدفن یکى از دانشمندان قم در قرن‌هاى نخست هجرى بوده باشد.
تاریخچه آرامگاه شیخ اباصلت
مقبره شیخ اباصلت مربوط به دوره صفوی است.
ویژگیها آرامگاه شیخ اباصلت
این اثر در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۳۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
سیمای عمومی آرامگاه شیخ اباصلت
نماى درون بنا با بلندى ۸ متر، چهارگوشه با گنبد قوسى آجرى و سردرى مرتفع در جانب شرق است. ساختمان آن از خارج برجى آجرى است که ضمن تعمیرات به‌صورت هشت‌ضلعی درآمده و از داخل به شکل مربّع و به دهانه پنج و عرض چهار و ارتفاع نُه متر دارد که فاقد تزیینات هنرى و کتیبه کاشى است، امّا جاى کتیبه کاشى در کمرگاه آن نمودار است که به‌هم‌ریخته است.
در چهارگوشه بقعه، نیم طاقى بالا آورده و صورت مربّع را به فلکهاى تبدیل ساخته و پاطاق پوشش عرقچینى را بالابرده‌اند. گنبد بنا از خارج خودى شکل با عنقى فلکهاى از آجر است. سر در بقعه، در شرق آن قرار دارد که ایوانى قدیمى است که در عصر صفویه بر بنا افزوده شد.
شرایط استفاده آرامگاه شیخ اباصلت
متأسفانه در بیشتر مواقع درب این مقبره به روی مسافران و گردشگران که به‌صورت اتفاقی از کنار این بنا عبور می‌کنند، بسته است.
منبع آرامگاه شیخ اباصلت
شبکه اطلاع رسانی دانا - دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر - نگارخانه ایرانی
