نمایشگاه چیدمان کار گل

«کار گِل» از سوی مرکز هنرهای معاصر سازماناب – آب/انبار برگزار شده و کیورتیوری آن را الهام پوریامهر بر عهده دارد. این آثار همراه با افتتاح گالری جدید سازماناب، در سه طبقه این مرکز به نمایش در خواهند آمد. «کار گِل»، نتیجه ی کاوش بنیادی بابک گلکار در چگونگی مصالحه و مذاکره ی فردِ انسان در هنگام مواجهه با سرکوب شدگی و ناامیدی های عاطفی ناشی از شرایط معاصر زندگی است. «کار گِل» بازیگوشانه مخاطب را درگیر کرده و در عین حال ماهرانه به واقعیت غم انگیز شرایط انسان معاصر اشاره می کند. ما در زمانی زندگی می کنیم که وضعیت نظام‌ مند بر شرایط اولیه ی انسانی ما غالب شده و تاثیر نظام‌ها که زمانی آگاهانه توسط بشر ساخته می شدند اکنون شکل گزاره‌ای قطعی پیدا کرده است. «کار گِل» پاسخی ارائه نمی دهد بلکه نگاهی اجمالی می اندازد به شرایط دیالکتیکی این روابط خاموش.

ابک گلکار بیشتر سال‌ های بالندگی خود را تا سال 1375 در تهران گذرانده و پس از مهاجرت به ونکوور مدرک کارشناسی هنرهای زیبا را در سال 1382 از دانشگاه هنر و طراحی امیلی کار و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا را در سال1385از دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافت کرده است. بابک گلکار روش متفاوتی را پیش برده که اغلب درگیر پژوهش انتقادی و تعدیل فضا بین حوزه های فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی است. راهبرد‌های دخیل در روش‌ او می‌ آمیزند و نظام‌ها و فرم‌های از بنیاد نامرتبط را می‌ کاوند، و بر وحدت زمینه و همچنین عناصر متضاد تاکید می‌ کنند. از درون این بازبافت‌ سازی (زمینه‌ سازی مجدد) فرم‌ها و معناهای جدیدی پدیدار می‌ شود. نتایج تحقیقات و کار گلکار فعالانه در سطح محلی و بین المللی ارائه شده است که از آن میان می توان به این موارد اشاره کرد: موزه ویکتوریا و آلبرت (لندن)، بروتکانستاله (وین)، موزه هنرهای معاصر مقدونیه (تسالونیکی)، ساترن اکسپوژر (لس آنجلس)، سنتوریو پروجکت (استانبول)، بنیاد بغاسیان – ویلا ایمپین (بروکسل)، موزه وست ونکوور (2013)، گالری هنر ونکوور (2014)، و همچنین آثار گلکار در اکتبر 2014 در بینال نهم مونترال به نمایش در خواهد آمد. بابک گلکار در ونکوور (بریتیش کلمبیا) کار و زندگی می کند.

ویژگی بارز این نمایشگاه استفاده ی گلکار از گل رس برای دست یافتن به ایده‌ ی کار و تولید به مثابه ی الگویی است که می توان آن را مطالعه کرد و در پیش گرفت و به این طریق به رویارویی با شرایط نامتوازن زندگی معاصر پرداخت. برون دادِ کارعبارت است از پنجاه جیغدانِ کوچکِ چرخ ساز و سه جیغدان سفالی بزرگ که طراحی آن ها به گونه ای است که صدای یک جیغ ساده را خاموش و یا تقویت می کند. درآمیختن با جیغدان ها به بیننده ی فعال این امکان را می دهد تا برای لحظه ای مرز ظریف بین رهایی و کشمکش را که در ژست ساده ی یک جیغ وجود دارد تجربه کند. یک تغییر موضع جزیی باعث می شود تا مخاطب به این حس ناپایدار دست یابد که چگونه اندیشیدن و زیستن در چنین وضعیت معلقی جایگاه مبهم هم ابژه و هم سوژه بودن را پدید می آورد.

«کار گِل» نقطه پایانی چرخه ای است که درمجموعه ای از سه نمایشگاه ارائه شده است و به کاوش در پویا یی ها و شرایط ناکامی می پردازد، وجود وضعیت نظام بنیاد معاصر را تصدیق می کند و به ناخشنودی از پارادوکس کار می پردازد. نخستین حلقه از این چرخه در سال 2013 با عنوان «دیالکتیک ناکامی» در موزه ی وست ونکوور به نمایش درآمد و سپس با دگرگونی‌هایی و تغییر در زمینه با حمایت گالری هنر ونکوور در مرکز شهر ونکوور در فضای باز و با عنوان ،TIME TO LET GO… دمی درنگ ارائه شد. «کار گِل» که در سازماناب تهران ارائه خواهد شد نخستین نمایشگاه انفرادی بابک گلکار در ایران است.