حمام کهنه مینودشت

حمام کهنه يا حمام خوردیماق دارای بخش های بینه و سربینه ، میان در ، گرمخانه ، خزینه ، آتشخانه و سرویس بهداشتی است. کف حمام در حدود 2 متر از سطح کوچه پایین تر است. ورود به حمام با چند پله از قسمت ورودی میسر می شود. در حال حاضر قسمت های بينه حمام به علت تعریض و گسترده سازی خیابان در جبهه غربی و نیز آتشخانه به سبب ساخت و سازها مسكونه در جبهه شرقی حمام از بین رفته اند.

حمام خوردیماق در اواخر قاجاریه و اوایل پهلوی اول ساخته شده است. این حمام در حال حاضر بلااستفاده و متروکه می باشد ، و در مالکیت شخصی به نام آقای ابراهیم نوحتانی قرار دارد

پس از وارد شدن به میان در ، با دو مسیر روبرو شده ، یکی از آن دو مسیر به سرویس بهداشتی و دیگری به صورت راهرو به حمام منتهی می شوند. پس از این راهروی باریک ، محیط نیمه گرم و نیمه مرطوب حمام وجود دارد. روبروی در ورودی ، سرویس بهداشتی و در سمت غرب آن گرمخانه مرکزی وجود دارد. پس از آن ، قسمت های گرمخانه ی دوم و در سمت چپ آن خزینه وجود دارد. برای ورود به خزینه باید از سه پله بالا رفته و از دریچه کوچک به صو.رت خم شده ، وارد خزینه شد. درون خزینه ، یک طاقچه ، یک سکو در دو ضلع شمال و غربی و همچنین یک پاتیل دیده می شود.

پوشش حمام به صورت طاق و تویزه است. قوس ها و تویزه ها ، قوس باربر پنج او هفت می باشد. برای پر کردن بین تویزه ها از روش های مختلفی استفاده شده است. پوشش سرویس های بهداشتی به صورت چهار ترک ، پوشش گرمخانه و خزینه کلنبو می باشد. برای تبدیل آن به مربع ( جهت اجرای طاق کلمبو ) ، سه فضای دیگر ، پوشش کجاوه به وجود آورده اند. بعد از اجرای پوشش تا شانه طاق را با خاک پر کرده ، و روی آن را آجر فرش نموده اند. برای ایجاد روشنایی و تهویه در مرکز سقف گنبدی ، هورنو پیش بینی کرده اند. در زیر گنبد چهار قوس جناقی در چهار طرف ساخته شده است ، که علاوه بر جنبه کاربردی ، تزئین حمام نیز مد نظر بوده است. افزون بر آن ، چهار طاق نمای برجسته بر روی دیوارهای ساخته شده است. در برخی از دیوارهای حمام ، فضایی پیش بینی گردیده است ، که وسایل شستشوي واستحمام را در آنجا قرار داده می شد. در داخل دیوارهای حمام تنبوشه هایی قرار داده اند ، که جریان آب را به فضاهای جانبی حمام می رسانده است. مصالح حمام از آجر به ابعاد 5*24*24 سانتیمتر می باشد. ملاط به کار رفته در دیوارچینی ملات ماسه – آهک ، در طاق زنی ملاط آهک و دیوارهای خزینه و دیوارهای حمام تا ازاره ساروج است.

آب حمام از آب جوی آبی که در ضلع شرقی بنا ، جاری است ، تامین می شود . آب این جوی پس از گذر از آتشخانه و گرم شدن ، در لوله های تنبوشه پیش بینی شده در دیوارها جریان یافته و حوض ها و خزینه را پر می نماید. برای خالی کردن خزینه نیز لوله ای در گوشه ای از خزینه پیش بینی شده است ، که برای تخلیه آب خزینه آن را بیرون شده ، پس از تخلیه و شستشوی کف آن ، لوله را در جای خود قرار داده و دویاره خزینه را پر آب می کنند.

مینو خبر hesarnavi.blogfa.com