تنگ رتیل لوت شمالی

چاله کال (رود) شور بزرگترین چاله در بیابان لوت به شمار می رود. رودهای دائمی چون کال شور و کال لوت به آن ریخته و دراین چاله آرام می گیرند ، علاوه برآن چند رود فصلی نیز آن می ریزد که پهناورترین آنها خسک رود یا خشک رود می باشد که از کوه بختو یا پختو سرچشمه گرفته و پس از عبور از شرق کلوت پوزه کال (گوشکال)،جاده آسفالته شهداد نهبندان را قطع نموده و بسوی چاله مرکزی ادامه مسیر می دهد. البته جاده قدیم شتر رو شهداد بیرجند در شمال خشک رود با این رودخانه تلاقی می نماید که این نقطه در نقشه های قدیمی بنام منزل خشک رود ثبت شده است.

در سال های اخیر در هنگام مطالعه رودهای چاله مرکزی یا چاله رود شور این تنگه مورد شناسائی قرار گرفت.

طغیان کال شور در اثر بارندگی های بهارخسارت وافری به این جاده وارد نموده بود، اما ایجاد نمکزارهای وسیع وپهن آبهایی که اطراف جاده را بطوروسیعی فرا گرفته بود ، نقاشی زیبائی ترسیم کرده بود که آرامش خاصی را به رهگذران می داد.

در حین راه 60 کیلومتر بعد از شهداد درگود نمک سر یا معدن نمک جهت مصرف منزل نمک برداشت نمودیم و نهایتاً در کیلومتر 80 این جاده شب را در پایگاه هلال احمر در کنار برادارن پایگاه استراحت کردیم که مورد محبت آنها مخصوصاً مسئول پایگاه آقای پورحسینی قرار گرفتیم. صبح جمعه بعد از نماز صبح عازم تنگ رتیل گشتیم ،‌ ابتدا بعد از 22 کیلومتر رانندگی به پوزه کال یا گوشکال رسیدیم ، این عارضه بصورت کلوتهائی چند طبقه از مناظر زیبا وجذاب بیابان لوت است. در داخل تنگ پیشروی نمودیم و با شگفتی تمام پس از 500 مترنفوذ بادنیائی ازحیات وتنوع زیستی منجمله انواع حشرات شامل پروانه های بزرگ و کوچک، کفشدوزک های قرمز، شب پره، انواع مگس در اندازه و رنگهای مختلف خصوصاً زرد رنگ و حتی مورچه های کوچک مواجه شدیم ، پرواز چند نوع پرنده و آواز آنها بسیار گوش نواز بود و از همه عجیب تر حرکت سریع رتیل های خورشیدی با رنگ زرد و شکم های پرو پاهای پر ازمو و پُرز در اطراف ما بود که ترسی دلنشین را به همراه داشت.