امامزاده یحیی ساری

امام‌زاده یحیی(ع)، فرزند نهم میرقوام‌الدین مرعشی، از فرزندان امام‌موسی‌کاظم(ع) می باشند؛ بنای ساختمان بقعه به شکل برج و نماي آن آجري و ضريح آن چهارگوش و از جنس فلز است. این امامزاده داراى صندوق و در نفیس چوبى است که از اهمیت هنرى و تاریخى برخوردارند.

بنای امامزاده در زمان مرعشیان (قرن نهم هجری قمری) بنا شده است و بخش الحاقی آن در زمان قاجار در سال 1193 ساخته شده که در اثر آتش سوزی از بین رفته و دوباره در سال 1330 ساخت بنای جدید الحاقی در جای قبلی انجام گرفت.

این اثر در تاریخ 31 تیر 13۱۳ با شماره ثبت 211 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. درطومار متولیان دوران صفوی به صراحت نوشته شده است که امامزاده یحیی ساری، معروف به امامزاده سلسله است و تولیت آن با شیخ ابراهیم می باشد.

بنای امامزاده ،برجی استوانه ای باگنبد هرمی 12ضلعی به ارتفاع حدود17 متراست. هسته اصلی بنا دارای پلان دایره شکل میباشد که حجم استوانه ای را بوجود آورده است برج مقبره مذکور با گنبد دوپوسته پوشانده شده که پوسته درونی بر پایه چفتی تیزه دار اجرا شده و بر روی آن گنبد بیرونی بصورت رک و12 ضلعی قرار گرفته است. مصالح مورد استفاده دربنا نیز آجرختایی با ابعاد19*19*4 سانتیمتر،ملات آهکی وگچ می باشد.در دوره معاصر نیز آجرهای سه سانتی جهت نماسازی بخش های الحاقی استفاده شده است.از چوب نیز برای ساخت در ورودی ، پنجره وضریح استفاده شده است.

زیارت نامه: السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِیُّ، اَلطّاهِرُ الوَلِیُّ، وَالدّاعِی الحَفِیُّ؛ اَشهَدُ اَنَّکَ قُلتَ حَقّاً، حَقّاً، وَنَطَقتَ حَقّاً وَصِدقاً، وَدَعوتَ اِلی مَولایَ وَمَولاکَ، عَلانِیَةً وَسِرًّا، فازَ مُتَّبِعُکَ، وَنَجا مُصَدِّقُکَ، وَخابَ وَخَسِرَ مُکَذِّبُکَ، وَالمُتَخَلِّفُ عَنکَ، اَشهَد لی بِهذهِ الشَّهادَةِ، لِاَکونَ مَنَ الفائِزینَ بِمَعرِفَتِکَ وَطاعَتِکَ، وَتَصدیقِکَ وَاتِّباعَکَ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدی وَابنَ سَیِّدی. اَنتَ بابُ اللهِ المُؤتی مَنهُ، وَالمَأخوذُ عَنهُ، اَتَیتُکَ زائِراً، وَحاجاتی لَکَ مُستَودِعةً، وَها اَنَا ذا اَستَودِعُکَ دینی وَاَمانَتی، وَخَواتیمَ عَمَلی، وَجَوامِعَ اَمَلی اِلی مُنتَهی اَجَلی، وَالسَّلامُ عَلَیکَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُه. *** سلام بر تو ای آقای پاک و پاکیزه و سرور من و ای دعوت کننده (به حق) به مهربانی، گواهی دهم که تو حق گفتی و به حق و راستی سخن کردی و (مردم را) آشکارا و نهان بسوی مولای من و مولای خودت دعوت فرمودی رستگار شد پیرو تو و نجات یافت تصدیق کننده ات و نومید و زیانکار شد تکذیب کننده ات و آنکس که با تو مخالفت کرد گواه باش برای من این گواهی را تا من بوسیله معرفت و اطاعت تو و تصدیق و پیروی کردنت از زمره رستگاران باشم و سلام بر تو ای آقای من و ای فرزند آقای من توئی درگاه خدا که از آن درآیند و (معالم دین را) از آن بگیرند آمده ام به درگاهت برای زیارت و حاجتهای خود را به تو سپرده ام و من اکنون به تو می سپارم دینم و امانتم و سرانجام کارهایم و همه آرزوهایم را تا پایان عمرم و بر تو باد سلام و رحمت خدا و برکاتش.

پایگاه جامع اطلاع رسانی بلاغ مازندارن - پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرکه ایران اسلامی