مشخصات امامزاده عبدالله (ع) شوشتر
آرامگاه امامزاده عبدالله (ع) شوشتر در گذشته دارای بناهای جانبی مدرسه علمیه ، کتابخانه و مهمانسرا بوده برخی مومنین و بزرگان و عرفا را در نزدیکی آن جهت تبرک دفن می کردند .
زمان مناسب بازدید امامزاده عبدالله (ع) شوشتر
با توجه به وضعیت آب و هوای استان خوزستان، فصل های بهار و زمستان زمان مناسبی برای بازدید از جاذبه های این استان هستند.
تاریخچه امامزاده عبدالله (ع) شوشتر
در سال 1272 هـ ق ناصرالدین شاه قاجار که توجه ویژه ای به احیای ابنیه و بقاع متبرکه شیعه نمود و ضریح امام حسین (ع) در کربلا و امام علی (ع) در نجف را بازسازی کرد . به مرحوم آقا شیخ عبدالحسین شیخ الحداقین وکالت داد که برخی بقعه های امامزادگان و سادات را که نیاز به بازسازی دارند تجدید بنا کند بنابراین برنامه ضریح طلایی امامزاده عبدالله در سال 1273 هـ ق را به سبک صفوی ساخته و بر قبر مبارک ایشان نصب گردید.
ویژگیها امامزاده عبدالله (ع) شوشتر
ساختمان امامزاده عبدالله (ع) شوشتر را به المستنضر بالله نسبت می دهند ، کتیبه ای بسیار کهن در بالای مرقد شریفش حک شده که تاریخ آن به سال 629 هـ ق است با توجه به این تاریخ که بیش از 700 سال از ثبت آن گذشته است قدمت و کهنگی بنا و برخی گمان ها را به یقین تبدیل می کند البته تاریخ زمان شهادت امامزاده نیست بلکه تاریخ تجدید بنایی آن است که از روزگارن دراز باقیمانده است و نشان دهنده توجه ویژه حاکمان محلّی روزگاران بعد ایشان بوده است البته شوشتر در آن روزگار نقش بسیار مهمی در میان تمدن اتابکان لر داشته است .
سیمای عمومی امامزاده عبدالله (ع) شوشتر
کاشی کاری های ظریف و زیبایی که در بنای امامزاده عبدالله (ع) شوشتر بکار رفته شگفت انگیز است . رواق ورودی آن ساده است اما هلالی شکل است و از مصالح گچ ، آهک و خشت خام در ساختن بنا استفاده شده است مناره آن و گنبد به سبک آثار دوره سلجوقی است . اما آثار خرابی و کهنگی هنوز در آن مشاهده می شود . ساداتی در شوشتر یافت نشده که خود را از نوادگان این امام زاده بدانند پس بنا براین تنها بازماندگان این ذریه پیامبر همان ساداتی می باشند که در دهستان بارز و کیزوک دهدز ایذه ساکن اند.
