آستان مقدس امامزاده زید شهداد

نسب شریف ایشان با هفت واسطه به امام ششم شیعیان حضرت امام جعفرصادق (علیه السلام) منتهی می شود و اجماع علمای انساب اتفاق نظردارنده نسب شریف حضرت زید (علیه السلام) از قرار ذیل است: زید بن علی البکر بن محمد بن علی بن محمد بن علی الخوارزمی بن قاسم الشیخ بن محمد الدیباج بن امام جعفرصادق (علیه السلام) وی سیدی بسیار جلیل القدر عظیم الشأن عابدی زاهد فاضلی ارجمند و سرپرست سادات کرمان می باشد که نام او در اکثر کتب انساب به نیکی یاد شده است در اینکه مدفون در این بقعه حضرت زید (علیه السلام) نواده بزرگوار امام جعفرصادق (علیه السلام) است هیچ شک و تردیدی میان علمای بزرگ انساب نیست که خفته در این مزار حضرت امامزاده زید (علیه السلام) و جزو مزارات صحیح النسب استان کرمان است و اجماع علمای انساب بر آن اصرار دارند.

پدر بزرگوار حضرت زید (علیه السلام) علی نام داشت و معروف به بکرآبادی بود از آن جهت به این لقب شهرت یافت که او در منطقه ای به نام بکرآباد جرجان=گرگان سکنی داشت و فرزندان او را نیز بکرآبادیون می گفتند. یکی از صفات بارز حضرت امامزاده زید (علیه السلام) حج گزاردن او با پای پیاده است که ثواب بی شماری نیز برای آن نقل شده است. در میان فرزندزادگان ائمه (علیه السلام) حضرت زید جزو معدود ساداتی است که به زیدالحاجی معروف بوده است. همچنین از دیگر خصوصیات وی علم و دانش اوست که او را ممتاز ساخته است دیگر از مشاغل و فضایل حضرت زید را محرابی کرمانی نسابه بودن وی مطرح کرده است. بدون شک محل تولد حضرت زید (علیه السلام) در شهر گرگان بوده است. زیرا پدر او سالیان دراز در این شهر سکنی داشته طبق گفته مورخان در همین شهر صاحب اولاد شده است متأسفانه از تاریخ ولادت وی ذکری به میان نیامده ولی با توجه به اینکه پدر وی در ولادت حضرت یحیی الهارونی به سال 424 هـ. ق یا کمی بعد از آن وفات یافته می توان احتمال داد که آنحضرت در سال 395 هـ ق د ربکرآباد گرگان به دنیا آمده باشد از تاریخ وفات وی نیز در منابع انساب ذکری به میان نیامده است ولی بر اساس برخی از قراین احتمال داده می شود که آنحضرت در حدود سال های 470 تا 500 هـ ق وفات یافته است. فرزندان حضرت زید (علیه السلام) را ابوهاشم تمیم، سیدمحمد، سیدحمزه، سیدطالب و سیدحسن ذکر می کنند.