آرامگاه درویش فخرالدین

پلان بقعه از سه بخش؛ بدنه مدور، منطقه انتقالى هشت ضلعى و بام هشت ضلعى هرمي، شکل گرفته است. تزيينات بخش گيلويى بدنه بقعه عبارت است از تزيينات آجرى برجسته و يک رديف قرنيس سينه کفترى آجري، در ميان هر دو قرنيس کاشى فيروزه‌اى رنگ نيم‌دايره کار کرده‌اند. منطقه انتقالى نيز در هر ضلع داراى مربع‌هاى فرو رفته مزين به کاشى است. بام هرمى شکل بنا از نوع دوپوش و پوشش داخلى بام گنبدى مدور است.در صحن بنا صندوق چوبى منبت قرار دارد و کتيبه‌هاى آن در ضلع شرقي، جنوبى و غربى مشتمل بر آيةالکرسى و صلوات کبير است و کتيبهٔ جهت شمالى معرف نام متوفی، خادم و سازنده صندوق بدين شرح است: عمل استاد فخرالدين بن على بن استاد نجار آملى المعروف رازى بامتثال درويش شمس‌الدين ولايت رحل سلطان المحققين مفخرالفقرا الصالحين درويش فخر دين حاجى طاب ثرا و جعل الجنة مثواه بن حسن حاجى فى تاريخ سنه ثلاث و ثلاثين و ثمانمائه الهجريه النبوى الکاتب الفقرا الحقير خادم الفقرا و الصلحا الضعيف نظام بن على جوبکلاه الطبری.

مقبره درویش فخرالدین مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است.

این اثر در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۶۴۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر - پایگاه اطلاع رسانی امامزادگان حرم یار